قلعه ی عشق
قلعه ی عشق تو را باد نمی لرزاند
شیر بی باک تو را موش نمی ترساند
همچو خورشید به پهنای زمین می تابی
نور گیرای تو را ابر نمی پوشاند
این دو بیت را برای مولایم امیرالمونین سلام الله علیه سرودم.
قلعه عشق، اشاره ای به حدیث قدسی وِلایَةُعَلِیِّ بْنِ أبی طالبٍ حِصْنی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنی اَمِنَ مِنْ عَذابی دارد. ولایت علی بن ابی طالب دژ وقلعه من است هرکه بدان درآید از عذاب من ایمن باشد. این حدیث را علی بن بلال از حضرت امام رضا سلام الله علیه روایت کرده آن جناب به سند خود از آباء گرامیش سلام الله علیهم از رسول خدا صلوات الله علیه از جبرئیل از میکائیل سلام الله علیهما از اسرافیل سلام الله علیه از لوح از قلم نقل فرموده که خدای تعالی میفرماید.
منظور از شیر بی باک جناب مالک اشتر رضی الله عنه است که بر اساس روایتی از امیر المومنین سلام الله علیه اگر مالک در بیابان در شب تاریک پا بر پستان سگ ماده ای بگذارد و سگ فریاد بکشد، مالک هیچ نمی ترسد.
منظور از ابر شبهاتی است که درباره ی ایشان می گویند که نمی تواند نور وجود ایشان را بپوشاند یا حتی کم سو کند.
