گنبد رویایی

بوسه زنان بر در و دیوار به پیش آمدست

در طلب لحظه ی دیدار به پیش آمدست...

گوشه ای دنج در صحن انقلاب

رو به رویایی ترین گنبد مطلا

صدای ملکوتی مناجات سحر


درآمیختن قطرات باران و اشک


و نگاه و نگاه و نگاه


تا مگر سیر شود از تماشا


در آخرین لحظه های حضور


اما نه؛


تنها بانگ اذان می تواند رشته ی این نگاه را پاره کند...



میزنم آهسته درون حرمت بال و پر


گرد تو می گردم از این صحن به صحنی دگر


سر خوشم از بانگ مسیحایی نقاره و


نم نم باران و مناجات و هوای سحر


گنبد زیبای تو هوش از سر عُشّاق بُرد


تا چه کند روی با دیده ی اهل نظر


بهمن ماه 91 - مشهد مقدس